wygonić

Polish

Etymology

From wy- +‎ gonić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈɡɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧go‧nić

Verb

wygonić pf (imperfective wyganiać)

  1. (transitive) to chase away
    Synonym: przepędzić
  2. (transitive) to expel, to banish
    Synonym: wypędzić

Conjugation
Conjugation of wygonić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wygonić
future tense 1st wygonię wygonimy
2nd wygonisz wygonicie
3rd wygoni wygonią
impersonal wygoni się
past tense 1st wygoniłem,
-(e)m wygonił		 wygoniłam,
-(e)m wygoniła		 wygoniłom,
-(e)m wygoniło		 wygoniliśmy,
-(e)śmy wygonili		 wygoniłyśmy,
-(e)śmy wygoniły
2nd wygoniłeś,
-(e)ś wygonił		 wygoniłaś,
-(e)ś wygoniła		 wygoniłoś,
-(e)ś wygoniło		 wygoniliście,
-(e)ście wygonili		 wygoniłyście,
-(e)ście wygoniły
3rd wygonił wygoniła wygoniło wygonili wygoniły
impersonal wygoniono
conditional 1st wygoniłbym,
bym wygonił		 wygoniłabym,
bym wygoniła		 wygoniłobym,
bym wygoniło		 wygonilibyśmy,
byśmy wygonili		 wygoniłybyśmy,
byśmy wygoniły
2nd wygoniłbyś,
byś wygonił		 wygoniłabyś,
byś wygoniła		 wygoniłobyś,
byś wygoniło		 wygonilibyście,
byście wygonili		 wygoniłybyście,
byście wygoniły
3rd wygoniłby,
by wygonił		 wygoniłaby,
by wygoniła		 wygoniłoby,
by wygoniło		 wygoniliby,
by wygonili		 wygoniłyby,
by wygoniły
impersonal wygoniono by
imperative 1st niech wygonię wygońmy
2nd wygoń wygońcie
3rd niech wygoni niech wygonią
passive adjectival participle wygoniony wygoniona wygonione wygonieni wygonione
anterior adverbial participle wygoniwszy
verbal noun wygonienie

Further reading
  • wygonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wygonić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.