wygnać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wygnać, from Proto-Slavic *vygъnati. By surface analysis, wy- +‎ gnać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.ɡnat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨɡnat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧gnać

Verb

wygnać pf (imperfective wyganiać)

  1. (transitive) to chase away
  2. (transitive) to expel, to drive out
  3. (transitive) to exile

Conjugation
Conjugation of wygnać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wygnać
future tense 1st wygnam wygnamy
2nd wygnasz wygnacie
3rd wygna wygnają
impersonal wygna się
past tense 1st wygnałem,
-(e)m wygnał		 wygnałam,
-(e)m wygnała		 wygnałom,
-(e)m wygnało		 wygnaliśmy,
-(e)śmy wygnali		 wygnałyśmy,
-(e)śmy wygnały
2nd wygnałeś,
-(e)ś wygnał		 wygnałaś,
-(e)ś wygnała		 wygnałoś,
-(e)ś wygnało		 wygnaliście,
-(e)ście wygnali		 wygnałyście,
-(e)ście wygnały
3rd wygnał wygnała wygnało wygnali wygnały
impersonal wygnano
conditional 1st wygnałbym,
bym wygnał		 wygnałabym,
bym wygnała		 wygnałobym,
bym wygnało		 wygnalibyśmy,
byśmy wygnali		 wygnałybyśmy,
byśmy wygnały
2nd wygnałbyś,
byś wygnał		 wygnałabyś,
byś wygnała		 wygnałobyś,
byś wygnało		 wygnalibyście,
byście wygnali		 wygnałybyście,
byście wygnały
3rd wygnałby,
by wygnał		 wygnałaby,
by wygnała		 wygnałoby,
by wygnało		 wygnaliby,
by wygnali		 wygnałyby,
by wygnały
impersonal wygnano by
imperative 1st niech wygnam wygnajmy
2nd wygnaj wygnajcie
3rd niech wygna niech wygnają
passive adjectival participle wygnany wygnana wygnane wygnani wygnane
anterior adverbial participle wygnawszy
verbal noun wygnanie

Further reading
  • wygnać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wygnać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.