wydalić

Polish

Etymology

From wy- +‎ dal +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈda.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧da‧lić

Verb

wydalić pf (imperfective wydalać)

  1. (transitive, intransitive) to excrete, egest
    Synonym: wydzielać
  2. (transitive) to expel, discharge
  3. (transitive) to banish

Conjugation
Conjugation of wydalić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wydalić
present tense 1st wydalę wydalimy
2nd wydalisz wydalicie
3rd wydali wydalą
impersonal wydali się
past tense 1st wydaliłem,
-(e)m wydalił		 wydaliłam,
-(e)m wydaliła		 wydaliłom,
-(e)m wydaliło		 wydaliliśmy,
-(e)śmy wydalili		 wydaliłyśmy,
-(e)śmy wydaliły
2nd wydaliłeś,
-(e)ś wydalił		 wydaliłaś,
-(e)ś wydaliła		 wydaliłoś,
-(e)ś wydaliło		 wydaliliście,
-(e)ście wydalili		 wydaliłyście,
-(e)ście wydaliły
3rd wydalił wydaliła wydaliło wydalili wydaliły
impersonal wydalono
future tense 1st będę wydalił,
będę wydalić		 będę wydaliła,
będę wydalić		 będę wydaliło,
będę wydalić		 będziemy wydalili,
będziemy wydalić		 będziemy wydaliły,
będziemy wydalić
2nd będziesz wydalił,
będziesz wydalić		 będziesz wydaliła,
będziesz wydalić		 będziesz wydaliło,
będziesz wydalić		 będziecie wydalili,
będziecie wydalić		 będziecie wydaliły,
będziecie wydalić
3rd będzie wydalił,
będzie wydalić		 będzie wydaliła,
będzie wydalić		 będzie wydaliło,
będzie wydalić		 będą wydalili,
będą wydalić		 będą wydaliły,
będą wydalić
impersonal będzie wydalić się
conditional 1st wydaliłbym,
bym wydalił		 wydaliłabym,
bym wydaliła		 wydaliłobym,
bym wydaliło		 wydalilibyśmy,
byśmy wydalili		 wydaliłybyśmy,
byśmy wydaliły
2nd wydaliłbyś,
byś wydalił		 wydaliłabyś,
byś wydaliła		 wydaliłobyś,
byś wydaliło		 wydalilibyście,
byście wydalili		 wydaliłybyście,
byście wydaliły
3rd wydaliłby,
by wydalił		 wydaliłaby,
by wydaliła		 wydaliłoby,
by wydaliło		 wydaliliby,
by wydalili		 wydaliłyby,
by wydaliły
impersonal wydalono by
imperative 1st niech wydalę wydalmy
2nd wydal wydalcie
3rd niech wydali niech wydalą
active adjectival participle wydalący wydaląca wydalące wydalący wydalące
contemporary adverbial participle wydaląc
verbal noun wydalenie
adjective
  • wydalniczy
nouns

Further reading
  • wydalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wydalić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.