wszamać

Polish

Etymology

From w- +‎ szamać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfʂa.mat͡ɕ/
  • Rhymes: -amat͡ɕ
  • Syllabification: wsza‧mać

Verb

wszamać pf (imperfective szamać)

  1. (transitive, colloquial) to eat wholly, to nosh, to gobble up
    Synonyms: see Thesaurus:jeść

Conjugation
Conjugation of wszamać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wszamać
future tense 1st wszamam wszamamy
2nd wszamasz wszamacie
3rd wszama wszamają
impersonal wszama się
past tense 1st wszamałem,
-(e)m wszamał		 wszamałam,
-(e)m wszamała		 wszamałom,
-(e)m wszamało		 wszamaliśmy,
-(e)śmy wszamali		 wszamałyśmy,
-(e)śmy wszamały
2nd wszamałeś,
-(e)ś wszamał		 wszamałaś,
-(e)ś wszamała		 wszamałoś,
-(e)ś wszamało		 wszamaliście,
-(e)ście wszamali		 wszamałyście,
-(e)ście wszamały
3rd wszamał wszamała wszamało wszamali wszamały
impersonal wszamano
conditional 1st wszamałbym,
bym wszamał		 wszamałabym,
bym wszamała		 wszamałobym,
bym wszamało		 wszamalibyśmy,
byśmy wszamali		 wszamałybyśmy,
byśmy wszamały
2nd wszamałbyś,
byś wszamał		 wszamałabyś,
byś wszamała		 wszamałobyś,
byś wszamało		 wszamalibyście,
byście wszamali		 wszamałybyście,
byście wszamały
3rd wszamałby,
by wszamał		 wszamałaby,
by wszamała		 wszamałoby,
by wszamało		 wszamaliby,
by wszamali		 wszamałyby,
by wszamały
impersonal wszamano by
imperative 1st niech wszamam wszamajmy
2nd wszamaj wszamajcie
3rd niech wszama niech wszamają
passive adjectival participle wszamany wszamana wszamane wszamani wszamane
anterior adverbial participle wszamawszy
verbal noun wszamanie

Further reading
  • wszamać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wszamać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.