wrzeć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wrzeć, from Proto-Slavic *vьrěti.

Pronunciation
  • IPA(key): /vʐɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕ
  • Syllabification: wrzeć

Verb

wrzeć impf (perfective zawrzeć)

  1. (intransitive) to boil (to begin to turn into a gas)

Conjugation
Conjugation of wrzeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wrzeć
present tense 1st wrę wrzemy
2nd wrzesz wrzecie
3rd wrze wrą
impersonal wrze się
past tense 1st wrzałem,
-(e)m wrzał		 wrzałam,
-(e)m wrzała		 wrzałom,
-(e)m wrzało		 wrzeliśmy,
-(e)śmy wrzeli		 wrzałyśmy,
-(e)śmy wrzały
2nd wrzałeś,
-(e)ś wrzał		 wrzałaś,
-(e)ś wrzała		 wrzałoś,
-(e)ś wrzało		 wrzeliście,
-(e)ście wrzeli		 wrzałyście,
-(e)ście wrzały
3rd wrzał wrzała wrzało wrzeli wrzały
future tense 1st będę wrzał,
będę wrzeć		 będę wrzała,
będę wrzeć		 będę wrzało,
będę wrzeć		 będziemy wrzeli,
będziemy wrzeć		 będziemy wrzały,
będziemy wrzeć
2nd będziesz wrzał,
będziesz wrzeć		 będziesz wrzała,
będziesz wrzeć		 będziesz wrzało,
będziesz wrzeć		 będziecie wrzeli,
będziecie wrzeć		 będziecie wrzały,
będziecie wrzeć
3rd będzie wrzał,
będzie wrzeć		 będzie wrzała,
będzie wrzeć		 będzie wrzało,
będzie wrzeć		 będą wrzeli,
będą wrzeć		 będą wrzały,
będą wrzeć
impersonal będzie wrzeć się
conditional 1st wrzałbym,
bym wrzał		 wrzałabym,
bym wrzała		 wrzałobym,
bym wrzało		 wrzelibyśmy,
byśmy wrzeli		 wrzałybyśmy,
byśmy wrzały
2nd wrzałbyś,
byś wrzał		 wrzałabyś,
byś wrzała		 wrzałobyś,
byś wrzało		 wrzelibyście,
byście wrzeli		 wrzałybyście,
byście wrzały
3rd wrzałby,
by wrzał		 wrzałaby,
by wrzała		 wrzałoby,
by wrzało		 wrzeliby,
by wrzeli		 wrzałyby,
by wrzały
imperative 1st niech wrę wrzyjmy
2nd wrzyj wrzyjcie
3rd niech wrze niech wrą
active adjectival participle wrący wrąca wrące wrący wrące
contemporary adverbial participle wrąc
verbal noun wrzenie

or

Conjugation of wrzeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wrzeć
present tense 1st wrzę wrzemy
2nd wrzesz wrzecie
3rd wrze wrzą
impersonal wrze się
past tense 1st wrzałem,
-(e)m wrzał		 wrzałam,
-(e)m wrzała		 wrzałom,
-(e)m wrzało		 wrzeliśmy,
-(e)śmy wrzeli		 wrzałyśmy,
-(e)śmy wrzały
2nd wrzałeś,
-(e)ś wrzał		 wrzałaś,
-(e)ś wrzała		 wrzałoś,
-(e)ś wrzało		 wrzeliście,
-(e)ście wrzeli		 wrzałyście,
-(e)ście wrzały
3rd wrzał wrzała wrzało wrzeli wrzały
future tense 1st będę wrzał,
będę wrzeć		 będę wrzała,
będę wrzeć		 będę wrzało,
będę wrzeć		 będziemy wrzeli,
będziemy wrzeć		 będziemy wrzały,
będziemy wrzeć
2nd będziesz wrzał,
będziesz wrzeć		 będziesz wrzała,
będziesz wrzeć		 będziesz wrzało,
będziesz wrzeć		 będziecie wrzeli,
będziecie wrzeć		 będziecie wrzały,
będziecie wrzeć
3rd będzie wrzał,
będzie wrzeć		 będzie wrzała,
będzie wrzeć		 będzie wrzało,
będzie wrzeć		 będą wrzeli,
będą wrzeć		 będą wrzały,
będą wrzeć
impersonal będzie wrzeć się
conditional 1st wrzałbym,
bym wrzał		 wrzałabym,
bym wrzała		 wrzałobym,
bym wrzało		 wrzelibyśmy,
byśmy wrzeli		 wrzałybyśmy,
byśmy wrzały
2nd wrzałbyś,
byś wrzał		 wrzałabyś,
byś wrzała		 wrzałobyś,
byś wrzało		 wrzelibyście,
byście wrzeli		 wrzałybyście,
byście wrzały
3rd wrzałby,
by wrzał		 wrzałaby,
by wrzała		 wrzałoby,
by wrzało		 wrzeliby,
by wrzeli		 wrzałyby,
by wrzały
imperative 1st niech wrzę wrzyjmy
2nd wrzyj wrzyjcie
3rd niech wrze niech wrzą
active adjectival participle wrzący wrząca wrzące wrzący wrzące
contemporary adverbial participle wrząc
verbal noun wrzenie

Derived terms
noun

Further reading
  • wrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wrzeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.