wraþ
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *wraiþaz (corresponding to past tense of wrīþan). Cognate with Old Saxon wređ (Dutch wreed), Old High German reid, Old Norse reiðr (Danish vred, Swedish vred).
Pronunciation
- IPA(key): /wrɑːθ/
Declension
Declension of wrāþ — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | wrāþ | wrāþ | wrāþ |
| Accusative | wrāþne | wrāþe | wrāþ |
| Genitive | wrāþes | wrāþre | wrāþes |
| Dative | wrāþum | wrāþre | wrāþum |
| Instrumental | wrāþe | wrāþre | wrāþe |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | wrāþe | wrāþa, wrāþe | wrāþ |
| Accusative | wrāþe | wrāþa, wrāþe | wrāþ |
| Genitive | wrāþra | wrāþra | wrāþra |
| Dative | wrāþum | wrāþum | wrāþum |
| Instrumental | wrāþum | wrāþum | wrāþum |
Declension of wrāþ — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | wrāþa | wrāþe | wrāþe |
| Accusative | wrāþan | wrāþan | wrāþe |
| Genitive | wrāþan | wrāþan | wrāþan |
| Dative | wrāþan | wrāþan | wrāþan |
| Instrumental | wrāþan | wrāþan | wrāþan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | wrāþan | wrāþan | wrāþan |
| Accusative | wrāþan | wrāþan | wrāþan |
| Genitive | wrāþra, wrāþena | wrāþra, wrāþena | wrāþra, wrāþena |
| Dative | wrāþum | wrāþum | wrāþum |
| Instrumental | wrāþum | wrāþum | wrāþum |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.