wprowadzić

Polish

From w- +‎ prowadzić.

wprowadzić pf (imperfective wprowadzać)

(transitive) to implement, to bring in, to introduce, to put into practice
(transitive) to inaugurate, to initiate
Synonym: wtajemniczyć
(transitive, computing) to enter, to input (data)
(reflexive with się) to move in (start living in a new place)
Antonym: wyprowadzać się

Conjugation of wprowadzić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wprowadzić
future tense	1^st	wprowadzę			wprowadzimy
	2^nd	wprowadzisz			wprowadzicie
	3^rd	wprowadzi			wprowadzą
	impersonal	wprowadzi się
past tense	1^st	wprowadziłem, -(e)m wprowadził	wprowadziłam, -(e)m wprowadziła	wprowadziłom, -(e)m wprowadziło	wprowadziliśmy, -(e)śmy wprowadzili	wprowadziłyśmy, -(e)śmy wprowadziły
	2^nd	wprowadziłeś, -(e)ś wprowadził	wprowadziłaś, -(e)ś wprowadziła	wprowadziłoś, -(e)ś wprowadziło	wprowadziliście, -(e)ście wprowadzili	wprowadziłyście, -(e)ście wprowadziły
	3^rd	wprowadził	wprowadziła	wprowadziło	wprowadzili	wprowadziły
	impersonal	wprowadzono
conditional	1^st	wprowadziłbym, bym wprowadził	wprowadziłabym, bym wprowadziła	wprowadziłobym, bym wprowadziło	wprowadzilibyśmy, byśmy wprowadzili	wprowadziłybyśmy, byśmy wprowadziły
	2^nd	wprowadziłbyś, byś wprowadził	wprowadziłabyś, byś wprowadziła	wprowadziłobyś, byś wprowadziło	wprowadzilibyście, byście wprowadzili	wprowadziłybyście, byście wprowadziły
	3^rd	wprowadziłby, by wprowadził	wprowadziłaby, by wprowadziła	wprowadziłoby, by wprowadziło	wprowadziliby, by wprowadzili	wprowadziłyby, by wprowadziły
	impersonal	wprowadzono by
imperative	1^st	niech wprowadzę			wprowadźmy
	2^nd	wprowadź			wprowadźcie
	3^rd	niech wprowadzi			niech wprowadzą
passive adjectival participle		wprowadzony	wprowadzona	wprowadzone	wprowadzeni	wprowadzone
anterior adverbial participle		wprowadziwszy
verbal noun		wprowadzenie

verbs