wprawiać

Polish

Etymology

From wprawić +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfpra.vjat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avjat͡ɕ
  • Syllabification: wpra‧wiać

Verb

wprawiać impf (perfective wprawić)

  1. (transitive) to fix in, to set in, to put in
  2. (transitive) to put, to induce (bring to a certain mental state) [+ w (accusative)]
    wprawiać w zakłopotanie ― to embarrass
    wprawiać w zły nastrój ― to put in a bad mood
  3. (transitive) to train, to teach
  4. (reflexive with się) to train, to practise
  5. (reflexive with się) to put oneself (bring oneself to a certain mental state) [+ w (accusative)]

Conjugation
Conjugation of wprawiać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wprawiać
present tense 1st wprawiam wprawiamy
2nd wprawiasz wprawiacie
3rd wprawia wprawiają
impersonal wprawia się
past tense 1st wprawiałem,
-(e)m wprawiał		 wprawiałam,
-(e)m wprawiała		 wprawiałom,
-(e)m wprawiało		 wprawialiśmy,
-(e)śmy wprawiali		 wprawiałyśmy,
-(e)śmy wprawiały
2nd wprawiałeś,
-(e)ś wprawiał		 wprawiałaś,
-(e)ś wprawiała		 wprawiałoś,
-(e)ś wprawiało		 wprawialiście,
-(e)ście wprawiali		 wprawiałyście,
-(e)ście wprawiały
3rd wprawiał wprawiała wprawiało wprawiali wprawiały
impersonal wprawiano
future tense 1st będę wprawiał,
będę wprawiać		 będę wprawiała,
będę wprawiać		 będę wprawiało,
będę wprawiać		 będziemy wprawiali,
będziemy wprawiać		 będziemy wprawiały,
będziemy wprawiać
2nd będziesz wprawiał,
będziesz wprawiać		 będziesz wprawiała,
będziesz wprawiać		 będziesz wprawiało,
będziesz wprawiać		 będziecie wprawiali,
będziecie wprawiać		 będziecie wprawiały,
będziecie wprawiać
3rd będzie wprawiał,
będzie wprawiać		 będzie wprawiała,
będzie wprawiać		 będzie wprawiało,
będzie wprawiać		 będą wprawiali,
będą wprawiać		 będą wprawiały,
będą wprawiać
impersonal będzie wprawiać się
conditional 1st wprawiałbym,
bym wprawiał		 wprawiałabym,
bym wprawiała		 wprawiałobym,
bym wprawiało		 wprawialibyśmy,
byśmy wprawiali		 wprawiałybyśmy,
byśmy wprawiały
2nd wprawiałbyś,
byś wprawiał		 wprawiałabyś,
byś wprawiała		 wprawiałobyś,
byś wprawiało		 wprawialibyście,
byście wprawiali		 wprawiałybyście,
byście wprawiały
3rd wprawiałby,
by wprawiał		 wprawiałaby,
by wprawiała		 wprawiałoby,
by wprawiało		 wprawialiby,
by wprawiali		 wprawiałyby,
by wprawiały
impersonal wprawiano by
imperative 1st niech wprawiam wprawiajmy
2nd wprawiaj wprawiajcie
3rd niech wprawia niech wprawiają
active adjectival participle wprawiający wprawiająca wprawiające wprawiający wprawiające
passive adjectival participle wprawiany wprawiana wprawiane wprawiani wprawiane
contemporary adverbial participle wprawiając
verbal noun wprawianie
noun

Further reading
  • wprawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wprawiać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.