wleźć

Polish

Etymology

From w- +‎ leźć.

Pronunciation
  • IPA(key): /vlɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: wleźć

Verb

wleźć pf (imperfective włazić)

  1. (colloquial, intransitive) to walk into something, to enter
  2. (colloquial, intransitive) to bump into something or something
  3. (colloquial, intransitive) to end up somewhere
  4. (colloquial, intransitive) to stick one's nose into (e.g. someone's life)
  5. (colloquial, technology, intransitive) to start using a website or program

Conjugation
Conjugation of wleźć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wleźć
future tense 1st wlezę wleziemy
2nd wleziesz wleziecie
3rd wlezie wlezą
impersonal wlezie się
past tense 1st wlazłem,
-(e)m wlazł		 wlazłam,
-(e)m wlazła		 wlazłom,
-(e)m wlazło		 wleźliśmy,
-(e)śmy wleźli		 wlazłyśmy,
-(e)śmy wlazły
2nd wlazłeś,
-(e)ś wlazł		 wlazłaś,
-(e)ś wlazła		 wlazłoś,
-(e)ś wlazło		 wleźliście,
-(e)ście wleźli		 wlazłyście,
-(e)ście wlazły
3rd wlazł wlazła wlazło wleźli wlazły
impersonal wleziono
conditional 1st wlazłbym,
bym wlazł		 wlazłabym,
bym wlazła		 wlazłobym,
bym wlazło		 wleźlibyśmy,
byśmy wleźli		 wlazłybyśmy,
byśmy wlazły
2nd wlazłbyś,
byś wlazł		 wlazłabyś,
byś wlazła		 wlazłobyś,
byś wlazło		 wleźlibyście,
byście wleźli		 wlazłybyście,
byście wlazły
3rd wlazłby,
by wlazł		 wlazłaby,
by wlazła		 wlazłoby,
by wlazło		 wleźliby,
by wleźli		 wlazłyby,
by wlazły
impersonal wleziono by
imperative 1st niech wlezę wleźmy
2nd wleź wleźcie
3rd niech wlezie niech wlezą
anterior adverbial participle wlazłszy
verbal noun wlezienie

Further reading
  • wleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wleźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.