wilczy
Polish
    
    Etymology
    
Inherited from Proto-Slavic *vьlčьjь. By surface analysis, wilk + -y.
Pronunciation
    
- IPA(key): /ˈvil.t͡ʂɨ/
- Audio - (file) 
- Rhymes: -ilt͡ʂɨ
- Syllabification: wil‧czy
Adjective
    
wilczy (not comparable, no derived adverb)
Declension
    
Declension of wilczy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | wilczy | wilcza | wilcze | wilczy | wilcze | |
| genitive | wilczego | wilczej | wilczego | wilczych | ||
| dative | wilczemu | wilczej | wilczemu | wilczym | ||
| accusative | wilczego | wilczy | wilczą | wilcze | wilczych | wilcze | 
| instrumental | wilczym | wilczą | wilczym | wilczymi | ||
| locative | wilczym | wilczej | wilczym | wilczych | ||
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.