warnio
Latin
Alternative forms
- guarniō, garniō, guerniō
Etymology
From Frankish *warnjan, from Proto-Germanic *warnijaną (see *warnōną). Attested from AD 860.[1]
Verb
warniō (present infinitive warnīre, perfect active warnīvī, supine warnītum); fourth conjugation (Early Medieval Latin)
- equip, furnish
- instruct, prepare thoroughly
- educate, teach
- preserve, keep
Conjugation
| Conjugation of warniō (fourth conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | warniō | warnīs | warnit | warnīmus | warnītis | warniunt |
| imperfect | warniēbam | warniēbās | warniēbat | warniēbāmus | warniēbātis | warniēbant | |
| future | warniam | warniēs | warniet | warniēmus | warniētis | warnient | |
| perfect | warniī | warniistī | warniit | warniimus | warniistis | warniērunt, warniēre | |
| pluperfect | warnieram | warnierās | warnierat | warnierāmus | warnierātis | warnierant | |
| future perfect | warnierō | warnieris | warnierit | warnierimus | warnieritis | warnierint | |
| passive | present | warnior | warnīris, warnīre |
warnītur | warnīmur | warnīminī | warniuntur |
| imperfect | warniēbar | warniēbāris, warniēbāre |
warniēbātur | warniēbāmur | warniēbāminī | warniēbantur | |
| future | warniar | warniēris, warniēre |
warniētur | warniēmur | warniēminī | warnientur | |
| perfect | warnītus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | warnītus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | warnītus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | warniam | warniās | warniat | warniāmus | warniātis | warniant |
| imperfect | warnīrem | warnīrēs | warnīret | warnīrēmus | warnīrētis | warnīrent | |
| perfect | warnierim | warnierīs | warnierit | warnierīmus | warnierītis | warnierint | |
| pluperfect | warniissem | warniissēs | warniisset | warniissēmus | warniissētis | warniissent | |
| passive | present | warniar | warniāris, warniāre |
warniātur | warniāmur | warniāminī | warniantur |
| imperfect | warnīrer | warnīrēris, warnīrēre |
warnīrētur | warnīrēmur | warnīrēminī | warnīrentur | |
| perfect | warnītus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | warnītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | warnī | — | — | warnīte | — |
| future | — | warnītō | warnītō | — | warnītōte | warniuntō | |
| passive | present | — | warnīre | — | — | warnīminī | — |
| future | — | warnītor | warnītor | — | — | warniuntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | warnīre | warniisse | warnītūrum esse | warnīrī | warnītum esse | warnītum īrī | |
| participles | warniēns | — | warnītūrus | — | warnītus | warniendus, warniundus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| warniendī | warniendō | warniendum | warniendō | warnītum | warnītū | ||
Derived terms
- warnīmentum
Descendants
References
- Niermeyer, Jan Frederik (1976) “warnire”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 1130
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.