warczeć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vъrčati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvar.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -art͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: war‧czeć

Verb

warczeć impf (perfective zawarczeć or warknąć)

  1. (intransitive) to growl, to snarl, to whirr, to gnarl
  2. (transitive, of a person) to snarl, speak or say angrily or aggressively
    • 2016 February 18, Eliza Olczyk, Bogdan Pęk, “Bogdan Pęk: Byłem królem w swoim okręgu”, in Rzeczpospolita‎, archived from the original on 2021-12-27:
      Wie pani, że on z nimi nawet nie rozmawiał, tylko na nich „warczał".
      You know, he didn't even converse with them, but rather "snarled" at them.

Conjugation
Conjugation of warczeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive warczeć
present tense 1st warczę warczymy
2nd warczysz warczycie
3rd warczy warczą
impersonal warczy się
past tense 1st warczałem,
-(e)m warczał		 warczałam,
-(e)m warczała		 warczałom,
-(e)m warczało		 warczeliśmy,
-(e)śmy warczeli		 warczałyśmy,
-(e)śmy warczały
2nd warczałeś,
-(e)ś warczał		 warczałaś,
-(e)ś warczała		 warczałoś,
-(e)ś warczało		 warczeliście,
-(e)ście warczeli		 warczałyście,
-(e)ście warczały
3rd warczał warczała warczało warczeli warczały
impersonal warczano
future tense 1st będę warczał,
będę warczeć		 będę warczała,
będę warczeć		 będę warczało,
będę warczeć		 będziemy warczeli,
będziemy warczeć		 będziemy warczały,
będziemy warczeć
2nd będziesz warczał,
będziesz warczeć		 będziesz warczała,
będziesz warczeć		 będziesz warczało,
będziesz warczeć		 będziecie warczeli,
będziecie warczeć		 będziecie warczały,
będziecie warczeć
3rd będzie warczał,
będzie warczeć		 będzie warczała,
będzie warczeć		 będzie warczało,
będzie warczeć		 będą warczeli,
będą warczeć		 będą warczały,
będą warczeć
impersonal będzie warczeć się
conditional 1st warczałbym,
bym warczał		 warczałabym,
bym warczała		 warczałobym,
bym warczało		 warczelibyśmy,
byśmy warczeli		 warczałybyśmy,
byśmy warczały
2nd warczałbyś,
byś warczał		 warczałabyś,
byś warczała		 warczałobyś,
byś warczało		 warczelibyście,
byście warczeli		 warczałybyście,
byście warczały
3rd warczałby,
by warczał		 warczałaby,
by warczała		 warczałoby,
by warczało		 warczeliby,
by warczeli		 warczałyby,
by warczały
impersonal warczano by
imperative 1st niech warczę warczmy
2nd warcz warczcie
3rd niech warczy niech warczą
active adjectival participle warczący warcząca warczące warczący warczące
contemporary adverbial participle warcząc
verbal noun warczenie
noun

Further reading
  • warczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • warczeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.