villáim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvilːaːjim]
- Hyphenation: vil‧lá‧im
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | villáim |
| accusative | — | villáimat |
| dative | — | villáimnak |
| instrumental | — | villáimmal |
| causal-final | — | villáimért |
| translative | — | villáimmá |
| terminative | — | villáimig |
| essive-formal | — | villáimként |
| essive-modal | — | villáimul |
| inessive | — | villáimban |
| superessive | — | villáimon |
| adessive | — | villáimnál |
| illative | — | villáimba |
| sublative | — | villáimra |
| allative | — | villáimhoz |
| elative | — | villáimból |
| delative | — | villáimról |
| ablative | — | villáimtól |
| non-attributive possessive - singular |
— | villáimé |
| non-attributive possessive - plural |
— | villáiméi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.