vilcene
See also: vilcenē
Latvian

Vilcene
Etymology
From vilks (“wolf”) + -ene (with k > c via palatalization).
Pronunciation
Audio (file)
Noun
vilcene f (5th declension)
Declension
Declension of vilcene (5th declension)
| singular (vienskaitlis) | plural (daudzskaitlis) | |
|---|---|---|
| nominative (nominatīvs) | vilcene | vilcenes |
| accusative (akuzatīvs) | vilceni | vilcenes |
| genitive (ģenitīvs) | vilcenes | vilceņu |
| dative (datīvs) | vilcenei | vilcenēm |
| instrumental (instrumentālis) | vilceni | vilcenēm |
| locative (lokatīvs) | vilcenē | vilcenēs |
| vocative (vokatīvs) | vilcene | vilcenes |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.