verbaal
Dutch
    
    Etymology
    
Borrowed from Middle French verbal, from Latin verbālis.
Pronunciation
    
- IPA(key): /vɛrˈbaːl/
- Audio - (file) 
- Hyphenation: ver‧baal
- Rhymes: -aːl
Adjective
    
verbaal (comparative verbaler, superlative verbaalst)
Inflection
    
| Inflection of verbaal | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | verbaal | |||
| inflected | verbale | |||
| comparative | verbaler | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | verbaal | verbaler | het verbaalst het verbaalste | |
| indefinite | m./f. sing. | verbale | verbalere | verbaalste | 
| n. sing. | verbaal | verbaler | verbaalste | |
| plural | verbale | verbalere | verbaalste | |
| definite | verbale | verbalere | verbaalste | |
| partitive | verbaals | verbalers | — | |
Noun
    
verbaal n (plural verbalen)
- (historical) A signed memo.
- (Netherlands) Short for proces-verbaal.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.