verachtelijk

Dutch

Etymology

From verachten (“to dispise”) +‎ -lijk.

Pronunciation
  • Audio(file)

Adjective

verachtelijk (comparative verachtelijker, superlative verachtelijkst)

  1. scornful, disdainful
  2. despicable

Inflection
Inflection of verachtelijk
uninflected verachtelijk
inflected verachtelijke
comparative verachtelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial verachtelijkverachtelijkerhet verachtelijkst
het verachtelijkste
indefinite m./f. sing. verachtelijkeverachtelijkereverachtelijkste
n. sing. verachtelijkverachtelijkerverachtelijkste
plural verachtelijkeverachtelijkereverachtelijkste
definite verachtelijkeverachtelijkereverachtelijkste
partitive verachtelijksverachtelijkers—

Descendants
  • Negerhollands: verachtlik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.