vastbijten
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɑstˌbɛi̯.tə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: vast‧bij‧ten
Verb
vastbijten
- (reflexive, intransitive) to bite deep [+ in (into)]
- (reflexive) to dig in [+ in (inanimate)], to continue with resilience [+ in (object)], to carry on resiliently [+ in (with)]
Inflection
| Inflection of vastbijten (strong class 1, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | vastbijten | |||
| past singular | beet vast | |||
| past participle | vastgebeten | |||
| infinitive | vastbijten | |||
| gerund | vastbijten n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | bijt vast | beet vast | vastbijt | vastbeet |
| 2nd person sing. (jij) | bijt vast | beet vast | vastbijt | vastbeet |
| 2nd person sing. (u) | bijt vast | beet vast | vastbijt | vastbeet |
| 2nd person sing. (gij) | bijt vast | beet vast | vastbijt | vastbeet |
| 3rd person singular | bijt vast | beet vast | vastbijt | vastbeet |
| plural | bijten vast | beten vast | vastbijten | vastbeten |
| subjunctive sing.1 | bijte vast | bete vast | vastbijte | vastbete |
| subjunctive plur.1 | bijten vast | beten vast | vastbijten | vastbeten |
| imperative sing. | bijt vast | |||
| imperative plur.1 | bijt vast | |||
| participles | vastbijtend | vastgebeten | ||
| 1) Archaic. | ||||
Descendants
- vasbyt
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.