uwić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish uwić, from Proto-Slavic *uviti. By surface analysis, u- +‎ wić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uvit͡ɕ
  • Syllabification: u‧wić

Verb

uwić pf

  1. (transitive) to make by plaiting
    uwić wieniec ― to make a wreath
    uwić gniazdo ― to make a nest

Conjugation
Conjugation of uwić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uwić
future tense 1st uwiję uwijemy
2nd uwijesz uwijecie
3rd uwije uwiją
impersonal uwije się
past tense 1st uwiłem,
-(e)m uwił		 uwiłam,
-(e)m uwiła		 uwiłom,
-(e)m uwiło		 uwiliśmy,
-(e)śmy uwili		 uwiłyśmy,
-(e)śmy uwiły
2nd uwiłeś,
-(e)ś uwił		 uwiłaś,
-(e)ś uwiła		 uwiłoś,
-(e)ś uwiło		 uwiliście,
-(e)ście uwili		 uwiłyście,
-(e)ście uwiły
3rd uwił uwiła uwiło uwili uwiły
impersonal uwito
conditional 1st uwiłbym,
bym uwił		 uwiłabym,
bym uwiła		 uwiłobym,
bym uwiło		 uwilibyśmy,
byśmy uwili		 uwiłybyśmy,
byśmy uwiły
2nd uwiłbyś,
byś uwił		 uwiłabyś,
byś uwiła		 uwiłobyś,
byś uwiło		 uwilibyście,
byście uwili		 uwiłybyście,
byście uwiły
3rd uwiłby,
by uwił		 uwiłaby,
by uwiła		 uwiłoby,
by uwiło		 uwiliby,
by uwili		 uwiłyby,
by uwiły
impersonal uwito by
imperative 1st niech uwiję uwijmy
2nd uwij uwijcie
3rd niech uwije niech uwiją
passive adjectival participle uwity uwita uwite uwici uwite
anterior adverbial participle uwiwszy
verbal noun uwicie

Further reading
  • uwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uwić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.