ustalić

Polish

Etymology

From u- +‎ stały +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈsta.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alit͡ɕ
  • Syllabification: u‧sta‧lić

Verb

ustalić pf (imperfective ustalać)

  1. (transitive) to establish, to set, to fix
  2. (transitive) to determine, to ascertain, to find out

Conjugation
Conjugation of ustalić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ustalić
future tense 1st ustalę ustalimy
2nd ustalisz ustalicie
3rd ustali ustalą
impersonal ustali się
past tense 1st ustaliłem,
-(e)m ustalił		 ustaliłam,
-(e)m ustaliła		 ustaliłom,
-(e)m ustaliło		 ustaliliśmy,
-(e)śmy ustalili		 ustaliłyśmy,
-(e)śmy ustaliły
2nd ustaliłeś,
-(e)ś ustalił		 ustaliłaś,
-(e)ś ustaliła		 ustaliłoś,
-(e)ś ustaliło		 ustaliliście,
-(e)ście ustalili		 ustaliłyście,
-(e)ście ustaliły
3rd ustalił ustaliła ustaliło ustalili ustaliły
impersonal ustalono
conditional 1st ustaliłbym,
bym ustalił		 ustaliłabym,
bym ustaliła		 ustaliłobym,
bym ustaliło		 ustalilibyśmy,
byśmy ustalili		 ustaliłybyśmy,
byśmy ustaliły
2nd ustaliłbyś,
byś ustalił		 ustaliłabyś,
byś ustaliła		 ustaliłobyś,
byś ustaliło		 ustalilibyście,
byście ustalili		 ustaliłybyście,
byście ustaliły
3rd ustaliłby,
by ustalił		 ustaliłaby,
by ustaliła		 ustaliłoby,
by ustaliło		 ustaliliby,
by ustalili		 ustaliłyby,
by ustaliły
impersonal ustalono by
imperative 1st niech ustalę ustalmy
2nd ustal ustalcie
3rd niech ustali niech ustalą
passive adjectival participle ustalony ustalona ustalone ustaleni ustalone
anterior adverbial participle ustaliwszy
verbal noun ustalenie

Further reading
  • ustalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ustalić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.