usito
Latin
Verb
ūsitō (present infinitive ūsitāre, perfect active ūsitāvī, supine ūsitātum); first conjugation, impersonal in the passive
- (Medieval Latin) Alternative form of ūsō
Conjugation
| Conjugation of ūsitō (first conjugation, impersonal in passive) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | ūsitō | ūsitās | ūsitat | ūsitāmus | ūsitātis | ūsitant |
| imperfect | ūsitābam | ūsitābās | ūsitābat | ūsitābāmus | ūsitābātis | ūsitābant | |
| future | ūsitābō | ūsitābis | ūsitābit | ūsitābimus | ūsitābitis | ūsitābunt | |
| perfect | ūsitāvī | ūsitāvistī | ūsitāvit | ūsitāvimus | ūsitāvistis | ūsitāvērunt, ūsitāvēre | |
| pluperfect | ūsitāveram | ūsitāverās | ūsitāverat | ūsitāverāmus | ūsitāverātis | ūsitāverant | |
| future perfect | ūsitāverō | ūsitāveris | ūsitāverit | ūsitāverimus | ūsitāveritis | ūsitāverint | |
| passive | present | — | — | ūsitātur | — | — | — |
| imperfect | — | — | ūsitābātur | — | — | — | |
| future | — | — | ūsitābitur | — | — | — | |
| perfect | — | — | ūsitātum est | — | — | — | |
| pluperfect | — | — | ūsitātum erat | — | — | — | |
| future perfect | — | — | ūsitātum erit | — | — | — | |
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | ūsitem | ūsitēs | ūsitet | ūsitēmus | ūsitētis | ūsitent |
| imperfect | ūsitārem | ūsitārēs | ūsitāret | ūsitārēmus | ūsitārētis | ūsitārent | |
| perfect | ūsitāverim | ūsitāverīs | ūsitāverit | ūsitāverīmus | ūsitāverītis | ūsitāverint | |
| pluperfect | ūsitāvissem | ūsitāvissēs | ūsitāvisset | ūsitāvissēmus | ūsitāvissētis | ūsitāvissent | |
| passive | present | — | — | ūsitētur | — | — | — |
| imperfect | — | — | ūsitārētur | — | — | — | |
| perfect | — | — | ūsitātum sit | — | — | — | |
| pluperfect | — | — | ūsitātum esset, ūsitātum foret |
— | — | — | |
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | ūsitā | — | — | ūsitāte | — |
| future | — | ūsitātō | ūsitātō | — | ūsitātōte | ūsitantō | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | ūsitāre | ūsitāvisse | ūsitātūrum esse | ūsitārī | ūsitātum esse | — | |
| participles | ūsitāns | — | ūsitātūrus | — | ūsitātum | ūsitandum | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| ūsitandī | ūsitandō | ūsitandum | ūsitandō | ūsitātum | ūsitātū | ||
References
- usitare in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
Portuguese
Pronunciation
- IPA(key): /uˈzi.tu/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.