upoić

Polish

Etymology

From u- +‎ poić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈpɔ.it͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: u‧po‧ić

Verb

upoić pf (imperfective upajać)

  1. (transitive) to inebriate, to get drunk, to intoxicate
  2. (reflexive with się) to get drunk, to become inebriated

Conjugation
Conjugation of upoić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive upoić
future tense 1st upoję upoimy
2nd upoisz upoicie
3rd upoi upoją
impersonal upoi się
past tense 1st upoiłem,
-(e)m upoił		 upoiłam,
-(e)m upoiła		 upoiłom,
-(e)m upoiło		 upoiliśmy,
-(e)śmy upoili		 upoiłyśmy,
-(e)śmy upoiły
2nd upoiłeś,
-(e)ś upoił		 upoiłaś,
-(e)ś upoiła		 upoiłoś,
-(e)ś upoiło		 upoiliście,
-(e)ście upoili		 upoiłyście,
-(e)ście upoiły
3rd upoił upoiła upoiło upoili upoiły
impersonal upojono
conditional 1st upoiłbym,
bym upoił		 upoiłabym,
bym upoiła		 upoiłobym,
bym upoiło		 upoilibyśmy,
byśmy upoili		 upoiłybyśmy,
byśmy upoiły
2nd upoiłbyś,
byś upoił		 upoiłabyś,
byś upoiła		 upoiłobyś,
byś upoiło		 upoilibyście,
byście upoili		 upoiłybyście,
byście upoiły
3rd upoiłby,
by upoił		 upoiłaby,
by upoiła		 upoiłoby,
by upoiło		 upoiliby,
by upoili		 upoiłyby,
by upoiły
impersonal upojono by
imperative 1st niech upoję upójmy
2nd upój upójcie
3rd niech upoi niech upoją
passive adjectival participle upojony upojona upojone upojeni upojone
anterior adverbial participle upoiwszy
verbal noun upojenie

Further reading
  • upoić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • upoić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.