umyć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish umyć, from Proto-Slavic *umyti. By surface analysis, u- +‎ myć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.mɨt͡ɕ/
  • Audio 1, umyć(file)
  • Audio 2, umyć się(file)
  • Rhymes: -umɨt͡ɕ
  • Syllabification: u‧myć

Verb

umyć pf (imperfective myć)

  1. (transitive) to wash, to clean (with water, soap, etc.)
  2. (reflexive with się) to wash oneself
    Muszę się umyć. ― I need to wash [myself].

Conjugation
Conjugation of umyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive umyć
future tense 1st umyję umyjemy
2nd umyjesz umyjecie
3rd umyje umyją
impersonal umyje się
past tense 1st umyłem,
-(e)m umył		 umyłam,
-(e)m umyła		 umyłom,
-(e)m umyło		 umyliśmy,
-(e)śmy umyli		 umyłyśmy,
-(e)śmy umyły
2nd umyłeś,
-(e)ś umył		 umyłaś,
-(e)ś umyła		 umyłoś,
-(e)ś umyło		 umyliście,
-(e)ście umyli		 umyłyście,
-(e)ście umyły
3rd umył umyła umyło umyli umyły
impersonal umyto
conditional 1st umyłbym,
bym umył		 umyłabym,
bym umyła		 umyłobym,
bym umyło		 umylibyśmy,
byśmy umyli		 umyłybyśmy,
byśmy umyły
2nd umyłbyś,
byś umył		 umyłabyś,
byś umyła		 umyłobyś,
byś umyło		 umylibyście,
byście umyli		 umyłybyście,
byście umyły
3rd umyłby,
by umył		 umyłaby,
by umyła		 umyłoby,
by umyło		 umyliby,
by umyli		 umyłyby,
by umyły
impersonal umyto by
imperative 1st niech umyję umyjmy
2nd umyj umyjcie
3rd niech umyje niech umyją
passive adjectival participle umyty umyta umyte umyci umyte
anterior adverbial participle umywszy
verbal noun umycie

Further reading
  • umyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • umyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.