uleźć

Polish

Etymology

From u- +‎ leźć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.lɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ulɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: u‧leźć

Verb

uleźć pf (imperfective ułazić)

  1. (colloquial, intransitive) to drag one's feet a certain amount of distance

Conjugation
Conjugation of uleźć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uleźć
future tense 1st ulezę uleziemy
2nd uleziesz uleziecie
3rd ulezie ulezą
impersonal ulezie się
past tense 1st ulazłem,
-(e)m ulazł		 ulazłam,
-(e)m ulazła		 ulazłom,
-(e)m ulazło		 uleźliśmy,
-(e)śmy uleźli		 ulazłyśmy,
-(e)śmy ulazły
2nd ulazłeś,
-(e)ś ulazł		 ulazłaś,
-(e)ś ulazła		 ulazłoś,
-(e)ś ulazło		 uleźliście,
-(e)ście uleźli		 ulazłyście,
-(e)ście ulazły
3rd ulazł ulazła ulazło uleźli ulazły
impersonal uleziono
conditional 1st ulazłbym,
bym ulazł		 ulazłabym,
bym ulazła		 ulazłobym,
bym ulazło		 uleźlibyśmy,
byśmy uleźli		 ulazłybyśmy,
byśmy ulazły
2nd ulazłbyś,
byś ulazł		 ulazłabyś,
byś ulazła		 ulazłobyś,
byś ulazło		 uleźlibyście,
byście uleźli		 ulazłybyście,
byście ulazły
3rd ulazłby,
by ulazł		 ulazłaby,
by ulazła		 ulazłoby,
by ulazło		 uleźliby,
by uleźli		 ulazłyby,
by ulazły
impersonal uleziono by
imperative 1st niech ulezę uleźmy
2nd uleź uleźcie
3rd niech ulezie niech ulezą
anterior adverbial participle ulazłszy
verbal noun ulezienie

Further reading
  • uleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uleźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.