ugryźć

Polish

Etymology

From u- +‎ gryźć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.ɡrɨɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uɡrɨɕt͡ɕ
  • Syllabification: u‧gryźć

Verb

ugryźć pf

  1. (transitive) to bite
  2. (transitive) to sting
  3. (reflexive with się) to bite oneself

Conjugation
Conjugation of ugryźć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ugryźć
future tense 1st ugryzę ugryziemy
2nd ugryziesz ugryziecie
3rd ugryzie ugryzą
impersonal ugryzie się
past tense 1st ugryzłem,
-(e)m ugryzł		 ugryzłam,
-(e)m ugryzła		 ugryzłom,
-(e)m ugryzło		 ugryźliśmy,
-(e)śmy ugryźli		 ugryzłyśmy,
-(e)śmy ugryzły
2nd ugryzłeś,
-(e)ś ugryzł		 ugryzłaś,
-(e)ś ugryzła		 ugryzłoś,
-(e)ś ugryzło		 ugryźliście,
-(e)ście ugryźli		 ugryzłyście,
-(e)ście ugryzły
3rd ugryzł ugryzła ugryzło ugryźli ugryzły
impersonal ugryziono
conditional 1st ugryzłbym,
bym ugryzł		 ugryzłabym,
bym ugryzła		 ugryzłobym,
bym ugryzło		 ugryźlibyśmy,
byśmy ugryźli		 ugryzłybyśmy,
byśmy ugryzły
2nd ugryzłbyś,
byś ugryzł		 ugryzłabyś,
byś ugryzła		 ugryzłobyś,
byś ugryzło		 ugryźlibyście,
byście ugryźli		 ugryzłybyście,
byście ugryzły
3rd ugryzłby,
by ugryzł		 ugryzłaby,
by ugryzła		 ugryzłoby,
by ugryzło		 ugryźliby,
by ugryźli		 ugryzłyby,
by ugryzły
impersonal ugryziono by
imperative 1st niech ugryzę ugryźmy
2nd ugryź ugryźcie
3rd niech ugryzie niech ugryzą
passive adjectival participle ugryziony ugryziona ugryzione ugryzieni ugryzione
anterior adverbial participle ugryzłszy
verbal noun ugryzienie

Further reading
  • ugryźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ugryźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.