ugiąć

Polish

Etymology

From u- +‎ giąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.ɡjɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uɡjɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: u‧giąć

Verb

ugiąć pf (imperfective uginać)

  1. (transitive) to bend
  2. (reflexive with się) to bow, to sag
  3. (reflexive with się, figuratively) to fold, to give in, to cave

Conjugation
Conjugation of ugiąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ugiąć
future tense 1st ugnę ugniemy
2nd ugniesz ugniecie
3rd ugnie ugną
impersonal ugnie się
past tense 1st ugiąłem,
-(e)m ugiął		 ugięłam,
-(e)m ugięła		 ugięłom,
-(e)m ugięło		 ugięliśmy,
-(e)śmy ugięli		 ugięłyśmy,
-(e)śmy ugięły
2nd ugiąłeś,
-(e)ś ugiął		 ugięłaś,
-(e)ś ugięła		 ugięłoś,
-(e)ś ugięło		 ugięliście,
-(e)ście ugięli		 ugięłyście,
-(e)ście ugięły
3rd ugiął ugięła ugięło ugięli ugięły
impersonal ugięto
conditional 1st ugiąłbym,
bym ugiął		 ugięłabym,
bym ugięła		 ugięłobym,
bym ugięło		 ugięlibyśmy,
byśmy ugięli		 ugięłybyśmy,
byśmy ugięły
2nd ugiąłbyś,
byś ugiął		 ugięłabyś,
byś ugięła		 ugięłobyś,
byś ugięło		 ugięlibyście,
byście ugięli		 ugięłybyście,
byście ugięły
3rd ugiąłby,
by ugiął		 ugięłaby,
by ugięła		 ugięłoby,
by ugięło		 ugięliby,
by ugięli		 ugięłyby,
by ugięły
impersonal ugięto by
imperative 1st niech ugnę ugnijmy
2nd ugnij ugnijcie
3rd niech ugnie niech ugną
passive adjectival participle ugięty ugięta ugięte ugięci ugięte
anterior adverbial participle ugnąwszy
verbal noun ugięcie

Further reading
  • ugiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ugiąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.