udowodnić

Polish

Etymology

From u- +‎ dowodny +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.dɔˈvɔd.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔdɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧do‧wod‧nić

Verb

udowodnić pf (imperfective udowadniać)

  1. (transitive) to prove, to evidence

Conjugation
Conjugation of udowodnić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive udowodnić
future tense 1st udowodnię udowodnimy
2nd udowodnisz udowodnicie
3rd udowodni udowodnią
impersonal udowodni się
past tense 1st udowodniłem,
-(e)m udowodnił		 udowodniłam,
-(e)m udowodniła		 udowodniłom,
-(e)m udowodniło		 udowodniliśmy,
-(e)śmy udowodnili		 udowodniłyśmy,
-(e)śmy udowodniły
2nd udowodniłeś,
-(e)ś udowodnił		 udowodniłaś,
-(e)ś udowodniła		 udowodniłoś,
-(e)ś udowodniło		 udowodniliście,
-(e)ście udowodnili		 udowodniłyście,
-(e)ście udowodniły
3rd udowodnił udowodniła udowodniło udowodnili udowodniły
impersonal udowodniono
conditional 1st udowodniłbym,
bym udowodnił		 udowodniłabym,
bym udowodniła		 udowodniłobym,
bym udowodniło		 udowodnilibyśmy,
byśmy udowodnili		 udowodniłybyśmy,
byśmy udowodniły
2nd udowodniłbyś,
byś udowodnił		 udowodniłabyś,
byś udowodniła		 udowodniłobyś,
byś udowodniło		 udowodnilibyście,
byście udowodnili		 udowodniłybyście,
byście udowodniły
3rd udowodniłby,
by udowodnił		 udowodniłaby,
by udowodniła		 udowodniłoby,
by udowodniło		 udowodniliby,
by udowodnili		 udowodniłyby,
by udowodniły
impersonal udowodniono by
imperative 1st niech udowodnię udowodnijmy
2nd udowodnij udowodnijcie
3rd niech udowodni niech udowodnią
passive adjectival participle udowodniony udowodniona udowodnione udowodnieni udowodnione
anterior adverbial participle udowodniwszy
verbal noun udowodnienie

Further reading
  • udowodnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • udowodnić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.