ubiec

Polish

From u- +‎ biec.

ubiec pf (imperfective ubiegać)

(transitive) to cover by running, to traverse by running
Synonym: przebiec
(transitive) to outdo, to pip, to get the better of
Synonyms: prześcignąć, uprzedzić, wyprzedzić
(intransitive, of time) to pass
Synonym: minąć
(intransitive, dated) to flee
Synonyms: uciec, zbiec

Conjugation of ubiec pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ubiec
future tense	1^st	ubiegnę			ubiegniemy
	2^nd	ubiegniesz			ubiegniecie
	3^rd	ubiegnie			ubiegną
	impersonal	ubiegnie się
past tense	1^st	ubiegłem, -(e)m ubiegł	ubiegłam, -(e)m ubiegła	ubiegłom, -(e)m ubiegło	ubiegliśmy, -(e)śmy ubiegli	ubiegłyśmy, -(e)śmy ubiegły
	2^nd	ubiegłeś, -(e)ś ubiegł	ubiegłaś, -(e)ś ubiegła	ubiegłoś, -(e)ś ubiegło	ubiegliście, -(e)ście ubiegli	ubiegłyście, -(e)ście ubiegły
	3^rd	ubiegł	ubiegła	ubiegło	ubiegli	ubiegły
	impersonal	ubiegnięto
conditional	1^st	ubiegłbym, bym ubiegł	ubiegłabym, bym ubiegła	ubiegłobym, bym ubiegło	ubieglibyśmy, byśmy ubiegli	ubiegłybyśmy, byśmy ubiegły
	2^nd	ubiegłbyś, byś ubiegł	ubiegłabyś, byś ubiegła	ubiegłobyś, byś ubiegło	ubieglibyście, byście ubiegli	ubiegłybyście, byście ubiegły
	3^rd	ubiegłby, by ubiegł	ubiegłaby, by ubiegła	ubiegłoby, by ubiegło	ubiegliby, by ubiegli	ubiegłyby, by ubiegły
	impersonal	ubiegnięto by
imperative	1^st	niech ubiegnę			ubiegnijmy
	2^nd	ubiegnij			ubiegnijcie
	3^rd	niech ubiegnie			niech ubiegną
passive adjectival participle		ubiegnięty	ubiegnięta	ubiegnięte	ubiegnięci	ubiegnięte
anterior adverbial participle		ubiegłszy
verbal noun		ubiegnięcie