trzoda

• czroda, czrzoda, strzeda

Inherited from Proto-Slavic *čērdà. First attested in 1400.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /tr̝ɔda/
• IPA^(key): (15^th CE) /tr̝ɔda/

trzoda f

1. herd (group of domestic animals, especially cattle)
   • {{RQ:zlw-opl:HubeZb]78|1400|Eze Potrasz za graniczø zayøl crodø na prawim szilø moczø|Eże Piotrasz za granicą zajął czrodę na prawym siłą mocą|-}}
2. (figuratively) herd (group of people)
   • 1413–1414, Kanon mszy św., Canon missae., volume I, page 261:

     [Nasz]... wybranych [thwych przykaszy zawsze do] czrody (in... grege) wlyczicz

     [[Nas]... wybranych [twych przykaży zawsze do] czrody (in... grege, ) wliczyć]

• Polish: trzoda

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “trzoda”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish czrzoda, from Proto-Slavic *čērdà, from Proto-Indo-European *ḱerdʰo-. Doublet of czereda, a borrowing from an East Slavic language.

• IPA^(key): /ˈtʂɔ.da/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔda
• Syllabification: trzo‧da

trzoda f (diminutive trzódka or trzodka)

1. herd (a number of domestic animals assembled together under the watch or ownership of a keeper)
2. crowd (large group of people)

   Synonym: tłum

• trzoda in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• trzoda in Polish dictionaries at PWN