trovi

Esperanto

Etymology

Derived from Latin *tropāre; related to French trouver and Italian trovare.

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈtrovi]
  • Audio:
    (file)
  • Rhymes: -ovi
  • Hyphenation: tro‧vi

Verb

trovi (present trovas, past trovis, future trovos, conditional trovus, volitive trovu)

  1. (transitive) to find, to retrieve
    Coordinate terms: eltrovi, trafi
    Oni neniam trovis la vrakaĵon de la kraŝinta aviadilo.
    The wreckage of the stricken plane was never found.
  2. (transitive) to discover, to encounter, to uncover
    Coordinate terms: ricevi, suferi, trafi
    Ili trovis malnovan skatolon en la arbaro.
    They discovered an old box in the forest.
    Ni trovis forkon en la vojo kaj ne sciis kiun direkton preni.
    We encountered a fork in the road and didn't know which path to take.
  3. (transitive) to find, consider
    Coordinate terms: juĝi, taksi
    Petro trovas Kristinon tre inteligenta kaj bela.
    Peter finds Christine very intelligent and beautiful.
  4. (reflexive) Synonym of troviĝi

Conjugation
Conjugation of trovi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense trovas trovis trovos
active participle trovanta trovantaj trovinta trovintaj trovonta trovontaj
acc. trovantan trovantajn trovintan trovintajn trovontan trovontajn
passive participle trovata trovataj trovita trovitaj trovota trovotaj
acc. trovatan trovatajn trovitan trovitajn trovotan trovotajn
nominal active participle trovanto trovantoj trovinto trovintoj trovonto trovontoj
acc. trovanton trovantojn trovinton trovintojn trovonton trovontojn
nominal passive participle trovato trovatoj trovito trovitoj trovoto trovotoj
acc. trovaton trovatojn troviton trovitojn trovoton trovotojn
adverbial active participle trovante trovinte trovonte
adverbial passive participle trovate trovite trovote
infinitive trovi imperative trovu conditional trovus

Derived terms

Italian

Verb

trovi

  1. inflection of trovare:
    1. second-person singular present indicative
    2. first/second/third-person singular present subjunctive
    3. third-person singular imperative

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.