trilinguis
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /triˈlin.ɡʷis/, [t̪rɪˈlʲɪŋɡʷɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /triˈlin.ɡwis/, [t̪riˈliŋɡwis]
Adjective
trilinguis (neuter trilingue); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | trilinguis | trilingue | trilinguēs | trilinguia | |
| Genitive | trilinguis | trilinguium | |||
| Dative | trilinguī | trilinguibus | |||
| Accusative | trilinguem | trilingue | trilinguēs trilinguīs |
trilinguia | |
| Ablative | trilinguī | trilinguibus | |||
| Vocative | trilinguis | trilingue | trilinguēs | trilinguia | |
References
- “trilinguis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- trilinguis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.