traktier
Polish
Alternative forms
- traktyer (Pre-reform orthography (1816))
- traktjer (Pre-reform orthography (1936))
Etymology
Derived from German traktieren.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtrak.tjɛr/
- Rhymes: -aktjɛr
- Syllabification: trak‧tier
Noun
traktier m inan
- (obsolete) Synonym of traktiernia
Declension
Noun
traktier m pers
- Synonym of tratiernik
Declension
Declension of traktier
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | traktier | traktierzy/traktiery (deprecative) |
| genitive | traktiera | traktierów |
| dative | traktierowi | traktierom |
| accusative | traktiera | traktierów |
| instrumental | traktierem | traktierami |
| locative | traktierze | traktierach |
| vocative | traktierze | traktierzy |
References
- Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “traktiernik”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
Further reading
- traktier in Polish dictionaries at PWN
- “TRAKTIER”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2015 February 21
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “traktyer”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “traktjer”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “traktjer”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 95
- traktier in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.