trúnaðr

Old Norse

Etymology

From trúa or trúr +‎ -naðr.

Noun

trúnaðr m (genitive trúnaðar)

Declension

Declension of trúnaðr (strong u-stem)

masculine	singular		plural
masculine	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	trúnaðr	trúnaðrinn	trúnaðir	trúnaðirnir
accusative	trúnað	trúnaðinn	trúnaði	trúnaðina
dative	trúnaði	trúnaðinum	trúnuðum	trúnuðunum
genitive	trúnaðar	trúnaðarins	trúnaða	trúnaðanna

Descendants

Icelandic: trúnaður
Norwegian Nynorsk: trunad

References

trúnaðr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.