tamamlanma

Turkish

Noun

tamamlanma (definite accusative tamamlanmayı, plural tamamlanmalar)

  1. verbal noun of tamamlanmak

Declension
Inflection
Nominative tamamlanma
Definite accusative tamamlanmayı
Singular Plural
Nominative tamamlanma tamamlanmalar
Definite accusative tamamlanmayı tamamlanmaları
Dative tamamlanmaya tamamlanmalara
Locative tamamlanmada tamamlanmalarda
Ablative tamamlanmadan tamamlanmalardan
Genitive tamamlanmanın tamamlanmaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular tamamlanmam tamamlanmalarım
2nd singular tamamlanman tamamlanmaların
3rd singular tamamlanması tamamlanmaları
1st plural tamamlanmamız tamamlanmalarımız
2nd plural tamamlanmanız tamamlanmalarınız
3rd plural tamamlanmaları tamamlanmaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular tamamlanmamı tamamlanmalarımı
2nd singular tamamlanmanı tamamlanmalarını
3rd singular tamamlanmasını tamamlanmalarını
1st plural tamamlanmamızı tamamlanmalarımızı
2nd plural tamamlanmanızı tamamlanmalarınızı
3rd plural tamamlanmalarını tamamlanmalarını
Dative
Singular Plural
1st singular tamamlanmama tamamlanmalarıma
2nd singular tamamlanmana tamamlanmalarına
3rd singular tamamlanmasına tamamlanmalarına
1st plural tamamlanmamıza tamamlanmalarımıza
2nd plural tamamlanmanıza tamamlanmalarınıza
3rd plural tamamlanmalarına tamamlanmalarına
Locative
Singular Plural
1st singular tamamlanmamda tamamlanmalarımda
2nd singular tamamlanmanda tamamlanmalarında
3rd singular tamamlanmasında tamamlanmalarında
1st plural tamamlanmamızda tamamlanmalarımızda
2nd plural tamamlanmanızda tamamlanmalarınızda
3rd plural tamamlanmalarında tamamlanmalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular tamamlanmamdan tamamlanmalarımdan
2nd singular tamamlanmandan tamamlanmalarından
3rd singular tamamlanmasından tamamlanmalarından
1st plural tamamlanmamızdan tamamlanmalarımızdan
2nd plural tamamlanmanızdan tamamlanmalarınızdan
3rd plural tamamlanmalarından tamamlanmalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular tamamlanmamın tamamlanmalarımın
2nd singular tamamlanmanın tamamlanmalarının
3rd singular tamamlanmasının tamamlanmalarının
1st plural tamamlanmamızın tamamlanmalarımızın
2nd plural tamamlanmanızın tamamlanmalarınızın
3rd plural tamamlanmalarının tamamlanmalarının

Verb

tamamlanma

  1. second-person singular negative imperative of tamamlanmak

Further reading
  • “tamamlanma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.