tamamlama

Turkish

Noun

tamamlama (definite accusative tamamlamayı, plural tamamlamalar)

  1. verbal noun of tamamlamak

Declension
Inflection
Nominative tamamlama
Definite accusative tamamlamayı
Singular Plural
Nominative tamamlama tamamlamalar
Definite accusative tamamlamayı tamamlamaları
Dative tamamlamaya tamamlamalara
Locative tamamlamada tamamlamalarda
Ablative tamamlamadan tamamlamalardan
Genitive tamamlamanın tamamlamaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular tamamlamam tamamlamalarım
2nd singular tamamlaman tamamlamaların
3rd singular tamamlaması tamamlamaları
1st plural tamamlamamız tamamlamalarımız
2nd plural tamamlamanız tamamlamalarınız
3rd plural tamamlamaları tamamlamaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular tamamlamamı tamamlamalarımı
2nd singular tamamlamanı tamamlamalarını
3rd singular tamamlamasını tamamlamalarını
1st plural tamamlamamızı tamamlamalarımızı
2nd plural tamamlamanızı tamamlamalarınızı
3rd plural tamamlamalarını tamamlamalarını
Dative
Singular Plural
1st singular tamamlamama tamamlamalarıma
2nd singular tamamlamana tamamlamalarına
3rd singular tamamlamasına tamamlamalarına
1st plural tamamlamamıza tamamlamalarımıza
2nd plural tamamlamanıza tamamlamalarınıza
3rd plural tamamlamalarına tamamlamalarına
Locative
Singular Plural
1st singular tamamlamamda tamamlamalarımda
2nd singular tamamlamanda tamamlamalarında
3rd singular tamamlamasında tamamlamalarında
1st plural tamamlamamızda tamamlamalarımızda
2nd plural tamamlamanızda tamamlamalarınızda
3rd plural tamamlamalarında tamamlamalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular tamamlamamdan tamamlamalarımdan
2nd singular tamamlamandan tamamlamalarından
3rd singular tamamlamasından tamamlamalarından
1st plural tamamlamamızdan tamamlamalarımızdan
2nd plural tamamlamanızdan tamamlamalarınızdan
3rd plural tamamlamalarından tamamlamalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular tamamlamamın tamamlamalarımın
2nd singular tamamlamanın tamamlamalarının
3rd singular tamamlamasının tamamlamalarının
1st plural tamamlamamızın tamamlamalarımızın
2nd plural tamamlamanızın tamamlamalarınızın
3rd plural tamamlamalarının tamamlamalarının

Verb

tamamlama

  1. second-person singular negative imperative of tamamlamak

Further reading
  • “tamamlama”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.