supremacja

Polish

Etymology

Borrowed from French suprématie, from English supremacy.

Pronunciation
  • IPA(key): /sup.rɛˈmat͡s.ja/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: sup‧re‧mac‧ja

Noun

supremacja f

  1. supremacy (authority over all others)
    Synonyms: przewaga, zwierzchnictwo

Declension
Declension of supremacja
singular plural
nominative supremacja supremacje
genitive supremacji supremacji/supremacyj (archaic)
dative supremacji supremacjom
accusative supremację supremacje
instrumental supremacją supremacjami
locative supremacji supremacjach
vocative supremacjo supremacje

Derived terms
adjective
  • supremacyjny

Further reading
  • supremacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • supremacja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.