sulyka
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃujkɒ]
- Hyphenation: suly‧ka
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | sulyka | — |
| accusative | sulykát | — |
| dative | sulykának | — |
| instrumental | sulykával | — |
| causal-final | sulykáért | — |
| translative | sulykává | — |
| terminative | sulykáig | — |
| essive-formal | sulykaként | — |
| essive-modal | sulykául | — |
| inessive | sulykában | — |
| superessive | sulykán | — |
| adessive | sulykánál | — |
| illative | sulykába | — |
| sublative | sulykára | — |
| allative | sulykához | — |
| elative | sulykából | — |
| delative | sulykáról | — |
| ablative | sulykától | — |
| non-attributive possessive - singular |
sulykáé | — |
| non-attributive possessive - plural |
sulykáéi | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.