subiunctus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of subiungō.
Participle
subiūnctus (feminine subiūncta, neuter subiūnctum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | subiūnctus | subiūncta | subiūnctum | subiūnctī | subiūnctae | subiūncta | |
| Genitive | subiūnctī | subiūnctae | subiūnctī | subiūnctōrum | subiūnctārum | subiūnctōrum | |
| Dative | subiūnctō | subiūnctō | subiūnctīs | ||||
| Accusative | subiūnctum | subiūnctam | subiūnctum | subiūnctōs | subiūnctās | subiūncta | |
| Ablative | subiūnctō | subiūnctā | subiūnctō | subiūnctīs | |||
| Vocative | subiūncte | subiūncta | subiūnctum | subiūnctī | subiūnctae | subiūncta | |
Descendants
- Italian: soggiunto
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.