stukać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *stukati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstu.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: stu‧kać

Verb

stukać impf (perfective stuknąć)

  1. (transitive, reflexive) to knock, to rap, to tap
    Synonym: pukać
  2. (intransitive) to knock (emit a knocking sound)
  3. (transitive, colloquial) to hit, to strike

Conjugation
Conjugation of stukać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stukać
present tense 1st stukam stukamy
2nd stukasz stukacie
3rd stuka stukają
impersonal stuka się
past tense 1st stukałem,
-(e)m stukał		 stukałam,
-(e)m stukała		 stukałom,
-(e)m stukało		 stukaliśmy,
-(e)śmy stukali		 stukałyśmy,
-(e)śmy stukały
2nd stukałeś,
-(e)ś stukał		 stukałaś,
-(e)ś stukała		 stukałoś,
-(e)ś stukało		 stukaliście,
-(e)ście stukali		 stukałyście,
-(e)ście stukały
3rd stukał stukała stukało stukali stukały
impersonal stukano
future tense 1st będę stukał,
będę stukać		 będę stukała,
będę stukać		 będę stukało,
będę stukać		 będziemy stukali,
będziemy stukać		 będziemy stukały,
będziemy stukać
2nd będziesz stukał,
będziesz stukać		 będziesz stukała,
będziesz stukać		 będziesz stukało,
będziesz stukać		 będziecie stukali,
będziecie stukać		 będziecie stukały,
będziecie stukać
3rd będzie stukał,
będzie stukać		 będzie stukała,
będzie stukać		 będzie stukało,
będzie stukać		 będą stukali,
będą stukać		 będą stukały,
będą stukać
impersonal będzie stukać się
conditional 1st stukałbym,
bym stukał		 stukałabym,
bym stukała		 stukałobym,
bym stukało		 stukalibyśmy,
byśmy stukali		 stukałybyśmy,
byśmy stukały
2nd stukałbyś,
byś stukał		 stukałabyś,
byś stukała		 stukałobyś,
byś stukało		 stukalibyście,
byście stukali		 stukałybyście,
byście stukały
3rd stukałby,
by stukał		 stukałaby,
by stukała		 stukałoby,
by stukało		 stukaliby,
by stukali		 stukałyby,
by stukały
impersonal stukano by
imperative 1st niech stukam stukajmy
2nd stukaj stukajcie
3rd niech stuka niech stukają
active adjectival participle stukający stukająca stukające stukający stukające
passive adjectival participle stukany stukana stukane stukani stukane
contemporary adverbial participle stukając
verbal noun stukanie
noun

Further reading
  • stukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stukać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.