starkować

Polish

Etymology

From s- +‎ tarkować.

Pronunciation
  • IPA(key): /starˈkɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: star‧ko‧wać

Verb

starkować pf (imperfective tarkować)

  1. (transitive, regional, cooking) to grate, to shred

Conjugation
Conjugation of starkować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive starkować
future tense 1st starkuję starkujemy
2nd starkujesz starkujecie
3rd starkuje starkują
impersonal starkuje się
past tense 1st starkowałem,
-(e)m starkował		 starkowałam,
-(e)m starkowała		 starkowałom,
-(e)m starkowało		 starkowaliśmy,
-(e)śmy starkowali		 starkowałyśmy,
-(e)śmy starkowały
2nd starkowałeś,
-(e)ś starkował		 starkowałaś,
-(e)ś starkowała		 starkowałoś,
-(e)ś starkowało		 starkowaliście,
-(e)ście starkowali		 starkowałyście,
-(e)ście starkowały
3rd starkował starkowała starkowało starkowali starkowały
impersonal starkowano
conditional 1st starkowałbym,
bym starkował		 starkowałabym,
bym starkowała		 starkowałobym,
bym starkowało		 starkowalibyśmy,
byśmy starkowali		 starkowałybyśmy,
byśmy starkowały
2nd starkowałbyś,
byś starkował		 starkowałabyś,
byś starkowała		 starkowałobyś,
byś starkowało		 starkowalibyście,
byście starkowali		 starkowałybyście,
byście starkowały
3rd starkowałby,
by starkował		 starkowałaby,
by starkowała		 starkowałoby,
by starkowało		 starkowaliby,
by starkowali		 starkowałyby,
by starkowały
impersonal starkowano by
imperative 1st niech starkuję starkujmy
2nd starkuj starkujcie
3rd niech starkuje niech starkują
passive adjectival participle starkowany starkowana starkowane starkowani starkowane
anterior adverbial participle starkowawszy
verbal noun starkowanie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.