stąpać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish stąpać, from Proto-Slavic *stǫpati, from Proto-Indo-European *stebʰ- (“to stand still”), see also Latvian stabs, English step.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstɔm.pat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔmpat͡ɕ
  • Syllabification: stą‧pać

Verb

stąpać impf (perfective stąpnąć)

  1. (intransitive) to step, tread, pace

Conjugation
Conjugation of stąpać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stąpać
present tense 1st stąpam stąpamy
2nd stąpasz stąpacie
3rd stąpa stąpają
impersonal stąpa się
past tense 1st stąpałem,
-(e)m stąpał		 stąpałam,
-(e)m stąpała		 stąpałom,
-(e)m stąpało		 stąpaliśmy,
-(e)śmy stąpali		 stąpałyśmy,
-(e)śmy stąpały
2nd stąpałeś,
-(e)ś stąpał		 stąpałaś,
-(e)ś stąpała		 stąpałoś,
-(e)ś stąpało		 stąpaliście,
-(e)ście stąpali		 stąpałyście,
-(e)ście stąpały
3rd stąpał stąpała stąpało stąpali stąpały
impersonal stąpano
future tense 1st będę stąpał,
będę stąpać		 będę stąpała,
będę stąpać		 będę stąpało,
będę stąpać		 będziemy stąpali,
będziemy stąpać		 będziemy stąpały,
będziemy stąpać
2nd będziesz stąpał,
będziesz stąpać		 będziesz stąpała,
będziesz stąpać		 będziesz stąpało,
będziesz stąpać		 będziecie stąpali,
będziecie stąpać		 będziecie stąpały,
będziecie stąpać
3rd będzie stąpał,
będzie stąpać		 będzie stąpała,
będzie stąpać		 będzie stąpało,
będzie stąpać		 będą stąpali,
będą stąpać		 będą stąpały,
będą stąpać
impersonal będzie stąpać się
conditional 1st stąpałbym,
bym stąpał		 stąpałabym,
bym stąpała		 stąpałobym,
bym stąpało		 stąpalibyśmy,
byśmy stąpali		 stąpałybyśmy,
byśmy stąpały
2nd stąpałbyś,
byś stąpał		 stąpałabyś,
byś stąpała		 stąpałobyś,
byś stąpało		 stąpalibyście,
byście stąpali		 stąpałybyście,
byście stąpały
3rd stąpałby,
by stąpał		 stąpałaby,
by stąpała		 stąpałoby,
by stąpało		 stąpaliby,
by stąpali		 stąpałyby,
by stąpały
impersonal stąpano by
imperative 1st niech stąpam stąpajmy
2nd stąpaj stąpajcie
3rd niech stąpa niech stąpają
active adjectival participle stąpający stąpająca stąpające stąpający stąpające
contemporary adverbial participle stąpając
verbal noun stąpanie

Derived terms
verb

References
  1. Pokorny, Julius (1959) “1011-13”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 3, Bern, München: Francke Verlag, pages 1011-13

Further reading
  • stąpać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stąpać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.