spytać

Polish

Etymology

From s- +‎ pytać. Compare Latin computō (whence English compute, count).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspɨ.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨtat͡ɕ
  • Syllabification: spy‧tać

Verb

spytać pf

  1. (transitive) to ask
  2. (reflexive with się) to question

Conjugation
Conjugation of spytać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spytać
future tense 1st spytam spytamy
2nd spytasz spytacie
3rd spyta spytają
impersonal spyta się
past tense 1st spytałem,
-(e)m spytał		 spytałam,
-(e)m spytała		 spytałom,
-(e)m spytało		 spytaliśmy,
-(e)śmy spytali		 spytałyśmy,
-(e)śmy spytały
2nd spytałeś,
-(e)ś spytał		 spytałaś,
-(e)ś spytała		 spytałoś,
-(e)ś spytało		 spytaliście,
-(e)ście spytali		 spytałyście,
-(e)ście spytały
3rd spytał spytała spytało spytali spytały
impersonal spytano
conditional 1st spytałbym,
bym spytał		 spytałabym,
bym spytała		 spytałobym,
bym spytało		 spytalibyśmy,
byśmy spytali		 spytałybyśmy,
byśmy spytały
2nd spytałbyś,
byś spytał		 spytałabyś,
byś spytała		 spytałobyś,
byś spytało		 spytalibyście,
byście spytali		 spytałybyście,
byście spytały
3rd spytałby,
by spytał		 spytałaby,
by spytała		 spytałoby,
by spytało		 spytaliby,
by spytali		 spytałyby,
by spytały
impersonal spytano by
imperative 1st niech spytam spytajmy
2nd spytaj spytajcie
3rd niech spyta niech spytają
passive adjectival participle spytany spytana spytane spytani spytane
anterior adverbial participle spytawszy
verbal noun spytanie

Further reading
  • spytać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spytać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.