spustoszyć

Polish

From s- +‎ pustoszyć.

spustoszyć pf (imperfective pustoszyć)

(transitive) to ravage, to devastate
Budynek został spustoszony przez ogień. ― The building was devastated by a fire.

Conjugation of spustoszyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spustoszyć
future tense	1^st	spustoszę			spustoszymy
	2^nd	spustoszysz			spustoszycie
	3^rd	spustoszy			spustoszą
	impersonal	spustoszy się
past tense	1^st	spustoszyłem, -(e)m spustoszył	spustoszyłam, -(e)m spustoszyła	spustoszyłom, -(e)m spustoszyło	spustoszyliśmy, -(e)śmy spustoszyli	spustoszyłyśmy, -(e)śmy spustoszyły
	2^nd	spustoszyłeś, -(e)ś spustoszył	spustoszyłaś, -(e)ś spustoszyła	spustoszyłoś, -(e)ś spustoszyło	spustoszyliście, -(e)ście spustoszyli	spustoszyłyście, -(e)ście spustoszyły
	3^rd	spustoszył	spustoszyła	spustoszyło	spustoszyli	spustoszyły
	impersonal	spustoszono
conditional	1^st	spustoszyłbym, bym spustoszył	spustoszyłabym, bym spustoszyła	spustoszyłobym, bym spustoszyło	spustoszylibyśmy, byśmy spustoszyli	spustoszyłybyśmy, byśmy spustoszyły
	2^nd	spustoszyłbyś, byś spustoszył	spustoszyłabyś, byś spustoszyła	spustoszyłobyś, byś spustoszyło	spustoszylibyście, byście spustoszyli	spustoszyłybyście, byście spustoszyły
	3^rd	spustoszyłby, by spustoszył	spustoszyłaby, by spustoszyła	spustoszyłoby, by spustoszyło	spustoszyliby, by spustoszyli	spustoszyłyby, by spustoszyły
	impersonal	spustoszono by
imperative	1^st	niech spustoszę			spustoszmy
	2^nd	spustosz			spustoszcie
	3^rd	niech spustoszy			niech spustoszą
passive adjectival participle		spustoszony	spustoszona	spustoszone	spustoszeni	spustoszone
anterior adverbial participle		spustoszywszy
verbal noun		spustoszenie

adjective

noun

verbs