spuit

• IPA^(key): /spœy̯t/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: spuit
• Rhymes: -œy̯t

From Middle Dutch spoyte, probably related to spuien.

spuit f (plural spuiten, diminutive spuitje n)

1. spout

   Gisteren ontdekte hij dat de spuit van de tuinslang kapot is.

   He discovered yesterday that the spout of the garden hose is broken.

2. syringe

   Synonym: injectiespuit

   Dit geneesmiddel wordt door middel van een spuit toegediend. ― This medicine is administered by means of a syringe.

3. injection, jab, shot

   Synonyms: injectie, prik

   De guit krijgt een spuit. ― The rascal receives a jab.

4. (euphemistic, usually diminutive) euthanasia; lethal injection (particularly in relation to animals, usage in relation to humans may be considered crass)

   Ons konijn heeft vorige week een spuitje gekregen. ― Our rabbit was euthanised last week.

5. (dated) gun, rifle

   Synonym: geweer

   De veteraan uit de Eerste Wereldoorlog had zijn oude spuit aan de mantel gehangen.

   The veteran of the First World War had hung his old gun on the mantle.

• injectiespuit
• slagroomspuit
• spuit elf
• spuitgast
• waterspuit

• spuiten

• Afrikaans: spuit
• Javindo: spuit
• Petjo: spuit
• → Indonesian: sepuit
• → Japanese: スポイト
• → Papiamentu: spùit
• → Norwegian Bokmål: sprøyte
• → Sranan Tongo: spoiti
  • → Aukan: sipoiti
  • → Caribbean Hindustani: spoiti
  • → Caribbean Javanese: sepoiti
  • → Saramaccan: sipóíti

See the etymology of the corresponding lemma form.

spuit

1. inflection of spuiten:
   1. first/second/third-person singular present indicative
   2. imperative

See the etymology of the corresponding lemma form.

spuit

1. inflection of spuien:
   1. second/third-person singular present indicative
   2. (archaic) plural imperative

• puist

spuit (first-person possessive spuitku, second-person possessive spuitmu, third-person possessive spuitnya)

1. alternative spelling of sepuit (“syringe”).

spuit

1. third-person singular present active indicative of spuō