spriog
Irish
    
    Pronunciation
    
- (Munster) IPA(key): /sˠpʲɾʲʊɡ/
Verb
    
spriog (present analytic spriogann, future analytic spriogfaidh, verbal noun spriogadh, past participle spriogtha)
- Munster form of spreag (“urge; arouse; prompt”)
- 1939, Peig Sayers, “Inghean an Cheannaidhe”, in Marie-Louise Sjoestedt, Description d’un parler irlandais de Kerry (Bibliothèque de l'École des Hautes Études; 270) (overall work in French), Paris: Librairie Honoré Champion, page 197:- Do bhí sí ag spriogadh fé nó go dtí gur thoiligh léi bheith le n‑a cois.- She kept urging about it until he agreed to be along with her.
 
 
 
Conjugation
    
conjugation of spriog (first conjugation – A)
| singular | plural | relative | autonomous | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||
| indicative | present | spriogaim | spriogann tú; spriogair† | spriogann sé, sí | spriogaimid | spriogann sibh | spriogann siad; spriogaid† | a spriogann; a spriogas | spriogtar | 
| past | spriog mé; spriogas | spriog tú; spriogais | spriog sé, sí | spriogamar; spriog muid | spriog sibh; spriogabhair | spriog siad; spriogadar | a spriog / ar spriog* | spriogadh | |
| past habitual | spriogainn | spriogtá | spriogadh sé, sí | spriogaimis; spriogadh muid | spriogadh sibh | spriogaidís; spriogadh siad | a spriogadh / a spriogadh* | spriogtaí | |
| future | spriogfaidh mé; spriogfad | spriogfaidh tú; spriogfair† | spriogfaidh sé, sí | spriogfaimid; spriogfaidh muid | spriogfaidh sibh | spriogfaidh siad; spriogfaid† | a spriogfaidh; a spriogfas | spriogfar | |
| conditional | spriogfainn | spriogfá | spriogfadh sé, sí | spriogfaimis; spriogfadh muid | spriogfadh sibh | spriogfaidís; spriogfadh siad | a spriogfadh / a spriogfadh* | spriogfaí | |
| subjunctive | present | go sprioga mé; go spriogad† | go sprioga tú; go spriogair† | go sprioga sé, sí | go spriogaimid; go sprioga muid | go sprioga sibh | go sprioga siad; go spriogaid† | — | go spriogtar | 
| past | dá spriogainn | dá spriogtá | dá spriogadh sé, sí | dá spriogaimis; dá spriogadh muid | dá spriogadh sibh | dá spriogaidís; dá spriogadh siad | — | dá spriogtaí | |
| imperative | spriogaim | spriog | spriogadh sé, sí | spriogaimis | spriogaigí; spriogaidh† | spriogaidís | — | spriogtar | |
| verbal noun | spriogadh | ||||||||
| past participle | spriogtha | ||||||||
* indirect relative
† archaic or dialect form
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.