sparzyć

Polish

Etymology

From s- +‎ parzyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspa.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: spa‧rzyć

Verb

sparzyć pf (imperfective parzyć)

  1. (transitive) to scald
  2. (transitive, cooking) to parboil, to blanch

Conjugation
Conjugation of sparzyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sparzyć
future tense 1st sparzę sparzymy
2nd sparzysz sparzycie
3rd sparzy sparzą
impersonal sparzy się
past tense 1st sparzyłem,
-(e)m sparzył		 sparzyłam,
-(e)m sparzyła		 sparzyłom,
-(e)m sparzyło		 sparzyliśmy,
-(e)śmy sparzyli		 sparzyłyśmy,
-(e)śmy sparzyły
2nd sparzyłeś,
-(e)ś sparzył		 sparzyłaś,
-(e)ś sparzyła		 sparzyłoś,
-(e)ś sparzyło		 sparzyliście,
-(e)ście sparzyli		 sparzyłyście,
-(e)ście sparzyły
3rd sparzył sparzyła sparzyło sparzyli sparzyły
impersonal sparzono
conditional 1st sparzyłbym,
bym sparzył		 sparzyłabym,
bym sparzyła		 sparzyłobym,
bym sparzyło		 sparzylibyśmy,
byśmy sparzyli		 sparzyłybyśmy,
byśmy sparzyły
2nd sparzyłbyś,
byś sparzył		 sparzyłabyś,
byś sparzyła		 sparzyłobyś,
byś sparzyło		 sparzylibyście,
byście sparzyli		 sparzyłybyście,
byście sparzyły
3rd sparzyłby,
by sparzył		 sparzyłaby,
by sparzyła		 sparzyłoby,
by sparzyło		 sparzyliby,
by sparzyli		 sparzyłyby,
by sparzyły
impersonal sparzono by
imperative 1st niech sparzę sparzmy
2nd sparz sparzcie
3rd niech sparzy niech sparzą
passive adjectival participle sparzony sparzona sparzone sparzeni sparzone
anterior adverbial participle sparzywszy
verbal noun sparzenie

Further reading
  • sparzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sparzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.