spalić

Polish

Etymology

From s- +‎ palić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspa.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alit͡ɕ
  • Syllabification: spa‧lić

Verb

spalić pf (imperfective spalać)

  1. (transitive) to burn, to incinerate
  2. (transitive) to burn, to use as fuel
  3. (reflexive with się) to burn up, to burn out
  4. (reflexive with się) to get sunburned

Conjugation
Conjugation of spalić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spalić
future tense 1st spalę spalimy
2nd spalisz spalicie
3rd spali spalą
impersonal spali się
past tense 1st spaliłem,
-(e)m spalił		 spaliłam,
-(e)m spaliła		 spaliłom,
-(e)m spaliło		 spaliliśmy,
-(e)śmy spalili		 spaliłyśmy,
-(e)śmy spaliły
2nd spaliłeś,
-(e)ś spalił		 spaliłaś,
-(e)ś spaliła		 spaliłoś,
-(e)ś spaliło		 spaliliście,
-(e)ście spalili		 spaliłyście,
-(e)ście spaliły
3rd spalił spaliła spaliło spalili spaliły
impersonal spalono
conditional 1st spaliłbym,
bym spalił		 spaliłabym,
bym spaliła		 spaliłobym,
bym spaliło		 spalilibyśmy,
byśmy spalili		 spaliłybyśmy,
byśmy spaliły
2nd spaliłbyś,
byś spalił		 spaliłabyś,
byś spaliła		 spaliłobyś,
byś spaliło		 spalilibyście,
byście spalili		 spaliłybyście,
byście spaliły
3rd spaliłby,
by spalił		 spaliłaby,
by spaliła		 spaliłoby,
by spaliło		 spaliliby,
by spalili		 spaliłyby,
by spaliły
impersonal spalono by
imperative 1st niech spalę spalmy
2nd spal spalcie
3rd niech spali niech spalą
passive adjectival participle spalony spalona spalone spaleni spalone
anterior adverbial participle spaliwszy
verbal noun spalenie

Further reading
  • spalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spalić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.