solcar
Catalan
    
    
Pronunciation
    
Verb
    
solcar (first-person singular present solco, first-person singular preterite solquí, past participle solcat); root stress: (Central, Valencian, Balearic) /o/
Conjugation
    
| infinitive | solcar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | solcant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | solcat | solcada | |||||
| plural | solcats | solcades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
| present | solco | solques | solca | solquem | solqueu | solquen | |
| imperfect | solcava | solcaves | solcava | solcàvem | solcàveu | solcaven | |
| future | solcaré | solcaràs | solcarà | solcarem | solcareu | solcaran | |
| preterite | solquí | solcares | solcà | solcàrem | solcàreu | solcaren | |
| conditional | solcaria | solcaries | solcaria | solcaríem | solcaríeu | solcarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
| present | solqui | solquis | solqui | solquem | solqueu | solquin | |
| imperfect | solqués | solquessis | solqués | solquéssim | solquéssiu | solquessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
| affirmative | — | solca | solqui | solquem | solqueu | solquin | |
| negative (no) | — | no solquis | no solqui | no solquem | no solqueu | no solquin | |
Derived terms
    
- solcada
- solcat
Further reading
    
- “solcar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.