skopać

Polish

Etymology

From s- +‎ kopać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskɔ.pat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpat͡ɕ
  • Syllabification: sko‧pać

Verb

skopać pf (imperfective skopywać)

  1. (transitive) to dig up, to dig
  2. (transitive) to kick off of something (from the surface of)
  3. (transitive) to kick someone or something multiple times
  4. (transitive, colloquial) to botch, to do wrongly
  5. (transitive, colloquial) to ream someone, to criticize

Conjugation
Conjugation of skopać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skopać
future tense 1st skopię skopiemy
2nd skopiesz skopiecie
3rd skopie skopią
impersonal skopie się
past tense 1st skopałem,
-(e)m skopał		 skopałam,
-(e)m skopała		 skopałom,
-(e)m skopało		 skopaliśmy,
-(e)śmy skopali		 skopałyśmy,
-(e)śmy skopały
2nd skopałeś,
-(e)ś skopał		 skopałaś,
-(e)ś skopała		 skopałoś,
-(e)ś skopało		 skopaliście,
-(e)ście skopali		 skopałyście,
-(e)ście skopały
3rd skopał skopała skopało skopali skopały
impersonal skopano
conditional 1st skopałbym,
bym skopał		 skopałabym,
bym skopała		 skopałobym,
bym skopało		 skopalibyśmy,
byśmy skopali		 skopałybyśmy,
byśmy skopały
2nd skopałbyś,
byś skopał		 skopałabyś,
byś skopała		 skopałobyś,
byś skopało		 skopalibyście,
byście skopali		 skopałybyście,
byście skopały
3rd skopałby,
by skopał		 skopałaby,
by skopała		 skopałoby,
by skopało		 skopaliby,
by skopali		 skopałyby,
by skopały
impersonal skopano by
imperative 1st niech skopię skopmy
2nd skop skopcie
3rd niech skopie niech skopią
passive adjectival participle skopany skopana skopane skopani skopane
anterior adverbial participle skopawszy
verbal noun skopanie

Further reading
  • skopać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skopać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.