sdire
Italian
Verb
sdìre (first-person singular present sdìco, first-person singular past historic sdìssi, past participle sdétto, first-person singular imperfect sdicévo, auxiliary avére) (transitive, archaic)
Conjugation
Conjugation of sdìre (-ere; irregular) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | sdìre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | sdicèndo | |||
| present participle | sdicènte | past participle | sdétto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sdìco | sdìci | sdìce | sdiciàmo | sdìte | sdìcono |
| imperfect | sdicévo | sdicévi | sdicéva | sdicevàmo | sdicevàte | sdicévano |
| past historic | sdìssi | sdicésti | sdìsse | sdicémmo | sdicéste | sdìssero |
| future | sdirò | sdirài | sdirà | sdirémo | sdiréte | sdirànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sdirèi | sdirésti | sdirèbbe, sdirébbe | sdirémmo | sdiréste | sdirèbbero, sdirébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | sdìca | sdìca | sdìca | sdiciàmo | sdiciàte | sdìcano |
| imperfect | sdicéssi | sdicéssi | sdicésse | sdicéssimo | sdicéste | sdicéssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| sdìci | sdìca | sdiciàmo | sdìte | sdìcano | ||
| negative imperative | non sdìre | non sdìca | non sdiciàmo | non sdìte | non sdìcano | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.