schandelijk
Dutch
Etymology
From Middle Dutch schandelijc. Equivalent to schande + -lijk.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsxɑn.də.lək/
Audio (file) - Hyphenation: schan‧de‧lijk
Adjective
schandelijk (comparative schandelijker, superlative schandelijkst)
Inflection
| Inflection of schandelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | schandelijk | |||
| inflected | schandelijke | |||
| comparative | schandelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | schandelijk | schandelijker | het schandelijkst het schandelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | schandelijke | schandelijkere | schandelijkste |
| n. sing. | schandelijk | schandelijker | schandelijkste | |
| plural | schandelijke | schandelijkere | schandelijkste | |
| definite | schandelijke | schandelijkere | schandelijkste | |
| partitive | schandelijks | schandelijkers | — | |
Synonyms
Derived terms
- schandelijkheid
Descendants
- Afrikaans: skandelik
- Negerhollands: skandlik
Usage notes
- Not to be confused with schadelijk (“harmful”).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.